கிராமிய காதல்

காலைநேர வேலையில
களையெடுக்க வந்த புள்ள
உன் கண்ணகாட்டி
என்ன கவர்த்துபபுட்ட

கருவேலங் காட்டுக்குள்ள
விறகுவெட்ட  வந்தபபுள்ள
விறகுவெட்ட  வந்த என்ன
வெட்டியாய் நிக்க வச்ச

மாமரத் தோப்புக்குள்ள
மாடுமேய்க்க வந்த புள்ள

இந்த மச்சானோட மனசையும்
சேர்த்து ஒட்டிப்போற

புடலங்கா தோப்புக்குள்ள
புல்லறுக்க  வந்த புள்ள
உன் புடவ  முந்தானையில்
என்ன முடிஞ்சிப்போற

மாமன் மகளே வாடி!

வாடி என் மாமன் மகளே வாடி
உனக்காக காத்திருக்கேன்
வெரசா  நீயும் வாடி
 மாமரத்  தோப்புக்குள்ள மச்சான்     
நான் காத்திருக்கேன்

மறக்காம நீ வாடி!

தாலிவாங்கி காத்திருக்கேன்      
கழுத்தநீட்ட வாடி
என் தாய்தந்தை கொஞ்சிப்பேச
ஒரு குழந்தபெத்துத்தாடி

மார்கழி வசருக்கு
நாறு கட்டில் காத்திருக்கு                           கூடலுக்கு வாடி
கும்மாளம் போடலாம்


சாமம் வந்து சேரட்டும்
போர்வை வானில் புகுந்து
சொர்க்கத்தை சேரலாம்
சுகத்தை அங்கு காணலாம்

காதல்செய்ய நேரமில்லை
காத்திருக்கேன் வாடி
கட்டில் ராகம் சொல்லுதடி
பாட்டு  பாட வாடி

சீர்வரிசை தேவையில்லை
சிங்காரி நீ வாடி
வாரிசு ஒன்னு தேவையிருக்கு
வாயாடி நீ வாடி

அன்பால் உன்ன அணைக்கவேணும்
அவசரமா நீ வாடி
அன்னமே என்ன அரவணைக்க
அன்பால் நீயும் வாடி!

தேவதையே !

ஒருகணம் நீ திரும்பிப்பாராடி

என்னை நான் மறந்துபோகிறேன் 

என்னை நீ பிரிந்துசென்றால் 

இப்போதே இறந்து  போகிறேன் 

வலிகளில் கொடியது
 காதல்வலி 

எனக்கு நீ தந்துவிடாதே 

சுகத்தில் சிறந்தது
காதல்சுகம் 

எனக்கு நீ தராமல்பபோகாதே! 

உன் கருவிழி கரம்பற்றி 

கடலை கடந்து செல்வேன் 

இருவிழி இமைகள் பிடித்து 

இமயத்தை ஏறிச்செல்வேன் 

உடல்குருதி முழுதும் 

உன்பெயரை எழுதிவைத்தேன் 

உலகத்து வானம்  முழுதும் உன்புகழை 

பொரித்து வைப்பேன் பார்!

பிறர்பசி தீர்க்க உன்கையில் 

அட்சயபாத்திரம் இருக்கு 

என்துயர் நீக்க உன்மனதில் 

என்ன மந்திரம் இருக்கு சொல்!

ஆசையோடு உன் 

தோளில் சாய்ந்தேன் 

தயைப்போல் நெஞ்சில் 

தாங்கினாய் 

உன் கூந்தல் புதரில் 

சிக்கிக்கொண்டேன் 

பூவைப்போல் தலையில் 

தாங்கினாய் 

கண்ணான கண்ணே உன்ன 

கண்ணாக பாக்கணும் 

பொன்னான பெண்ணே உன்ன 

பொன்போல காக்கணும் 

உன் கரண்டக்கால் கொலுசுசத்தம் 

காற்றில் பறந்து 

ஊரெல்லாம் கச்சேரி பாடுதடி !

பாட்டைக்கேட்க என்மனம் 

ஆசையாய் பின்னால் ஓடுதடி!

நட்பு

நான் சறுக்கி விழும்போது என்னை
தாங்கிப்பிடிப்பது நீயே!
என்னை நேசித்த உறவும் நீயே!
எனக்கு ஏற்ற உறவும் நீயே !

பூக்கள் வாசம் வீசாமல் போகலாம்
சூரியன் உதிக்காமல் போகலாம் '
நிலவும் குளிர்வீசாமல் போகலாம்
பருவமழையும் பொய்த்து போகலாம்
ஆயின் ஒருபோதும் மாறாது
என் நண்பனின் நட்பு 

வார்த்தை இல்லை இனி
தமிழில் உன்னைப்பற்றி சொல்ல
வாழும் காலம் யாவும்
உன் நட்பு என் எண்ணந்தோறும்

நான் தனித்துநின்ற தருணங்களில்
உன் நட்பு கருணைக்கைகளை காட்டியது
எங்கோ சென்று மறைந்தது என்
வேதனையின் நகல்கள்   

காதலியே

கனல்விழி கண்ணகி உன் 

கண்களில் தெரிகிறாள் 

மாந்தளிர் மேனியாள் மாதவி 

உன் மேனியிள் தெரிகிறாள் 

உன்னை எண்ணி
நொடிப்பொழுதும் 

பாடும் ஏழைக்கவிஞன் நான்

என்னைவிட அகவையில்

குறைந்த நீ
அழகில்
பெரியவளானாய்

இருக்கட்டும்
முத்தை அடைகாக்கும்
சிப்பிக்குள் நீ இருக்கிறாய்
உன்னை வெளிக்கொணரும்
வேள்வியில் நான் இருக்கிறேன்

வானத்தை பிரியாத
மேகமாய் உன்மனம்
அந்த மேகத்தில் ஒரு
மழைதுளியாய்
சேர விரும்புகிறேன்

கண்ணன் வரும் வேளையில்
காத்திருந்த ராதையாக
இந்த மன்னன் வரும்
வேளையில் காத்திருப்பாயா?

தெய்வம் ஒரு கண்திறந்தால்
ஏழைக்கு ஒரு வழிபிறக்கும்
நீ உன் கண்திறந்தால்
எனக்கு ஒரு வாழ்வு பிறக்கும்

எட்டாத உயரத்தில் நிலவை
வைத்தவன் எவனோ?
என் எதிரில் நிற்கும்
இந்த நிலவை படைத்தவன்
எவனோ?

அவன் என்
கையில் கிடைத்தால்
சிற்பம் செய்த
கைகளுக்கு சிலம்பு
வாங்கி சூட்டுவேன்

சூரியனை ரெண்டு துண்டாக
கொண்ட கண்கள்
ஆபரணம் அணியாத கழுத்து
ஆடம்பரம் காணாத ஆடை
அழகுக்கும் அழகு சேர்க்கிறது

நுனிமூக்கிலும் அழகு
முத்துப்பல் சிரிப்பிலும் அழகு
இரு இதழ் சிவப்பிலும் அழகு
உன் அழகைக்கண்டு சித்தன்னவாசல்
சித்திரமும் சிலிர்த்துக்கொள்ளும்

இராமன் எய்திய அம்பு
மராமரத்தை துளைத்தது
உன்னைப்பற்றிய நினைவுகள்
என் எண்ணத்தில் நுழைந்தது

என் மாமனுக்கு மகளே!
அன்புத்தாய்க்கு மருமகளே!
அருமைத் தங்கைக்கு சம்மந்தியாரே!
நீ
ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு முறையாக இருக்க
எனக்கென்ன முறை உண்டு சொல்லடி!

இரத்தத்தைக் கக்கி
பித்தத்தை ஏற்கும்
நீ ஒரு
வயதிற்கு வந்த வெண்ணிலா



வெண்ணிலாவே உன்னிடம்
என் காதல் சொல்ல
தயங்குகிறேன் பாரடி!